Łojotokowe zapalenie skóry

Nadmierne przetłuszczanie skóry, stanowiące podstawę łojotokowego zapalenia skóry, skutkuje powstawaniem na jej powierzchni nieregularnych plam, nazywanych rumieniowymi (od miejscowo występujących zaczerwienień), które wraz z rozwojem choroby cechują się nadmierną utratą naskórka (złuszczanie). Zmiany skórne pokrywają żółtawe lub białe tłuste plamy, kształtem przypominające łuski. Jeśli choroba obejmuje owłosioną skórę głowy, jej objawy mogą zostać mylnie zidentyfikowane jako łupież. Może im towarzyszyć pieczenie lub świąd. Objawy występują najintensywniej w miejscach o największym zagęszczeniu gruczołów łojowych, np. czole, nosie i policzkach. Wyróżniamy łojotokowe zapalenia skóry głowy i łojotokowe zapalenia skóry twarzy.

Choroba łojotokowego zapalenia skóry jest powodowana przez nadmierną pracę gruczołów łojowych, odpowiedzialnych za produkcję łoju (łac. sebum; natłuszcza i nawilża skórę chroniąc ją przed negatywnym oddziaływaniem środowiska zewnętrznego), oraz zakażenie grzybicze. W konsekwencji rozwija się poważny stan zapalny skóry. Gruczoły łojowe mogą ulegać zapchaniu powodując obrzęki, bolesność i nadmierne złuszczanie naskórka, natomiast zbędne metabolity grzybów prowokują wywołanie przewlekłej reakcji alergicznej. Mimo, że nie wykazano związku choroby z genetyką, obserwuje się rodzinne ogniska choroby. Uważa się, że długotrwały stres, zaburzenia gospodarki hormonalnej, stany depresyjne, choroby neurologiczne, osłabienie układu immunologicznego, niewłaściwa higiena, a nawet wysoki stopień zanieczyszczenia powietrza, stanowią czynniki predysponujące do zachorowania na łojotokowe zapalenie skóry

Diagnozowanie ŁZS wymaga w pierwszej kolejności wizyty u dermatologa. Ten, jako dodatkowe narzędzie diagnostyczne może zastosować badanie mykologiczne, które polega na pobraniu próbki tzw. zeskrobu, który poddawany jest dalszemu badaniu lub zrobienie badania histopatologicznego niewielkiego wycinka skóry. Zazwyczaj jednak podczas do badania wystarczy dermatoskop lub trichoskop. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry w Warszawie w Klinice Krajewski odbywa się pod nadzorem dermatologa, który jest w stanie dobrać odpowiednie preparaty do higieny skóry i włosów, wedle indywidualnych potrzeb pacjenta, a także włączyć odpowiednie leczenie farmakologiczne lub zabiegowe. Higiena i pielęgnacja odgrywają kluczową rolę w procesie leczenia. Możliwe jest stosowanie leków przeciwgrzybiczych lub przeciwzapalnych (w różnych postaciach) w zależności od podłoża choroby. Terapia ŁZS to złożony proces, który wymaga cierpliwości. Podczas walki z łojotokowym zapaleniem skóry warto zwrócić uwagę na dietę – wyeliminowanie produktów przetworzonych, typu fast food, ostrych potraw i alkoholu, zdecydowanie ułatwi łagodzenie objawów dermatozy, co przełoży się na lepsze efekty terapii. Nie należy zapominać o odpowiednim nawodnieniu organizmu w celu zachowania optymalnego poziomu nawilżenia skóry. Wskazane jest także utrzymywanie odpowiednich stężeń witamin. Lekarz dermatolog może zaproponować również terapię naświetleniową, przy użyciu specjalnych lamp. Klinika Krajewski wyposażona jest w lampy PUVA i UVB311, a także w laser excimerowy, które wspomagają leczenie chorób skóry.

Zapraszamy do Kliniki Krajewski celem doboru odpowiedniego, skutecznego leczenia łojotokowego zapalenia skóry.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS) koncentruje się na łagodzeniu objawów, takich jak zaczerwienienie, złuszczanie się skóry oraz świąd, które najczęściej występują w miejscach o dużym nagromadzeniu gruczołów łojowych, jak skóra głowy, twarz czy klatka piersiowa. Terapia zazwyczaj rozpoczyna się od zaleceń dotyczących stosowania specjalistycznych preparatów kosmetycznych, takich jak szampony przeciwłupieżowe zawierające ketokonazol lub cynk, które pomagają zwalczać drożdżaki i łagodzić objawy. W przypadku cięższych postaci ŁZS, dermatolog może przepisać miejscowe leki przeciwzapalne, np. maści kortykosteroidowe lub inhibitory kalcyneuryny. Leczenie może być również wspomagane fototerapią, która zmniejsza stan zapalny leczeniem laserem excimerowym. Ważnym elementem terapii jest regularna pielęgnacja skóry za pomocą nawilżających kremów i emulsji, które pomagają odbudować barierę ochronną skóry i zmniejszają łuszczenie się naskórka. Cały proces leczenia może być długotrwały, ponieważ łojotokowe zapalenie skóry ma tendencję do nawrotów.

Wskazania do leczenia łojotokowego zapalenia skóry

• Przewlekłe złuszczanie się skóry głowy, twarzy lub innych obszarów bogatych w gruczoły łojowe.
• Świąd oraz pieczenie skóry w tych obszarach.
• Nawracające zmiany skórne, mimo stosowania domowych metod pielęgnacyjnych.
• Podejrzenie zakażenia drożdżakowego skóry, które może zaostrzać objawy ŁZS.
• Utrata komfortu życia związanego z przewlekłym stanem zapalnym skóry.

Przeciwwskazania do leczenia łojotokowego zapalenia skóry

• Nadwrażliwość lub alergia na składniki stosowanych leków lub szamponów (np. ketokonazolu).
• Choroby nowotworowe skóry, w których niektóre leki (np. sterydy) mogą być przeciwwskazane.
• Aktywne infekcje skórne (bakteryjne lub wirusowe), które mogą wymagać wcześniejszego leczenia.
• Ciąża lub karmienie piersią – niektóre preparaty mogą być niewskazane w tym okresie.
• Skłonność do występowania reakcji alergicznych po użyciu miejscowych leków przeciwzapalnych.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry pozwala na skuteczne złagodzenie objawów, takich jak zaczerwienienie, łuszczenie się skóry i świąd. Regularna terapia z użyciem odpowiednich szamponów i leków miejscowych pomaga zmniejszyć liczbę nawrotów oraz utrzymać skórę w lepszej kondycji. W przypadku cięższych postaci, stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwgrzybiczych może przyczynić się do znacznego zmniejszenia objawów oraz poprawy wyglądu skóry. Efekty leczenia mogą być widoczne już po kilku tygodniach, jednak ważne jest przestrzeganie zaleceń dermatologa, aby utrzymać długotrwałe rezultaty i uniknąć nawrotów choroby. Pacjenci często odczuwają również poprawę jakości życia dzięki redukcji uporczywych objawów, takich jak świąd czy widoczne złuszczanie się skóry.

• W Klinice Krajewski masz do dyspozycji nie tylko naświetlania skóry, ale także laser excimerowy, który pomaga w leczeniu ŁZS.
• Nie podejmuj się samodzielnej diagnozy łojotokowego zapalenia skóry. Im wcześniej rozpoczniesz leczenie dermatologiczne, tym szybciej będzie można opanować objawy.
• Łojotokowe zapalenie skóry to choroba obniżająca jakość życia, w Klinice Krajewski to rozumiemy, dlatego staramy się zalecać różne rozwiązania, które przyspieszają leczenie problemu.